 Wat is dit allemaal spannend geweest. Midden in de pandemie, lockdown toen er echt nog strenge regels waren trouwde Bini en Sharon. Iedere twee weken waren er wel persconferenties en veranderde de regels. Ik leefde zo met ze mee. Maar wat waren ze stoer. Sharon zei: " Hoe dan ook, ik ga gewoon trouwen". That's the spirit, ik hou er van. En al met al was het echt een fantastische dag. Intiem en mooi.   
Een prachtige bruidsreportage Het was begin april, de blaadjes ontpopte zich net, maar de bossen en de kas waar ze trouwde waren nog kaal. De mooie plant in de kas had de winter helaas niet overleefd, maar ze hadden het prima opgevuld en weten te stijlen zodat er toch een prachtige sfeer was. Bini en Sharon hadden zelf een hele mooie backdrop geregeld met een prachtig boekt. Styling waar mijn hartje wel sneller van gaan kloppen. Marian was mee als second shooter en de ochtend starte bij van der Valk in Arnhem. Daar hadden Bini en Sharon alle twee een kamer waar zij zich klaar maakte voor de grote dag. Bij de bruid was haar beste vriendin en bij bruidegom zijn beste maatjes. Ik had heerlijk de tijd om alle accessoires, details, haar jurk ect. tussen door te fotograferen terwijl Marloes van MMvisagie haar prachtig opmaakte. Wat een beeldschone bruid. De jurk waar ze voor gekozen had was sprookjes-achtig. Simpel, sexy, maar door haar prachtige tatoeages was het zo'n eye- catcher. Ik was er echt helemaal weg van en het stond haar zo waanzinnig goed. Marian was bij Bini op de hotelkamer en heeft daar de mooie sfeerbeelden en het aankleden vast gelegd. Hij zag er ook zo mooi uit. Het champagne kleurige pak kleurde zo mooi bij zijn huid. Smaak hadden ze !!   
 En toen was het tijd voor de firstlook.
Vanuit Arnhem zijn we naar Oosterbeek gereden naar Tuin de Lage Oosprong waar zij die middag in de kas gingen trouwen. Voor de ceremonie hebben we de shoot gemaakt in de kas en de prachtige bossen achter de tuinen. Het was nog iets te vroeg in het jaar om ook in de tuinen te fotograferen want alles moest nog ontpoppen. Maar de bossen hadden een prachtige sfeer. Het licht was mooi en het gaaf een hele mooie eenheid in kleuren.           Na de shoot was het dan eindelijk zo ver. De gasten kwamen aan en werden ontvangen met koffie en natuurlijk een heerlijk stuk taart en toen was het tijd om dan eindelijk "ja' te zeggen. Iets waar ze zo naar uit hadden gekeken.   Het was een mooie ceremonie met een lach en een traan. Er werd tijd genomen voor mooie persoonlijke verhalen. En ondank corona was het intiem en fijn. Er werd gelachen en gebeden en zelfs op het eind nog even stiekem geknuffeld. Want hey, niemand kan toch zonder een knuffel op zo'n dag.              Lieve Bini en Sharon, dank je wel dat wij deze dag voor jullie hebben mogen vastleggen. Ik vond het fijn, heb genoten en hoop dat ik jullie een mooie herinnering heb mee kunnen geven. Hopelijk zien wel elkaar nog eens.
0 Reacties
 12 september was het dan eindelijk zo ver... de prachtige bruiloft van Frans en Jolanda. Eigenlijk zouden ze elkaar in mei al het " ja-woord" geven. Maar helaas bracht COVID19 roet in het eten en besloten ze hun huwelijk te verplaatsen. In augustus zijn we samen op een avond nog op pad geweest voor een prachtige loveshoot. En wat hadden wij een geluk. 1x uit moeten stellen door noodweer ( maar toen hebben we gezellig in de studio de bruiloft door besproken) Een paar dagen daarna kon de loveshoot dan toch gelukkig door gaan. Was nog spannend, want toen wij aan het shooten waren bleek het hier en daar alsnog flink raak geweest te zijn met het weer. Overstromingen, bliksem inslag en flinke storm, maar wij hebben het droog gehouden met als cadeautje prachtige luchten in de verte. Soms mag je ook wel een beetje geluk hebben toch? Het was fijn om elkaar al wat beter te leren kennen voor de bruiloft, werkt toch echt een stuk prettiger op de dag zelf. Je kletst, wandelt, fotografeert en er komen gewoon fijne gesprekken. Waardoor je heerlijk ongedwongen kan werken. Maar goed, terug naar 12 september.      Yes, het zonnetje schijnt. Ik geniet van mijn ritje naar Schalkhaar en kom aan bij het prachtige huis van Jolanda en Frans. Frans is beneden - die heeft nog tijd genoeg. Terwijl Jolanda boven al prachtig opgemaakt wordt. Heerlijk als je samen in huis bent. Zo kon ik heel makkelijk tussen door heen en weer lopen. En tussen door nog mooie detail en sfeer foto's maken. Toen bij Jolanda de laatste hand aan haar haar gelegd werd, ging Frans zijn trouwkleding aan doen. Tja en dan krijg je die stopdas en wil je het liefst een speciale knoop, dat valt nog niet mee. De i-pads werd er bij gepakt, moeders werden geroepen en uiteindelijk is het gelukt! Gelukkig maar, want Jolanda was ook klaar om haar jurk aan te trekken. En toen.. the firstlook !       Jolanda en Frans hebben prachtige openslaande deuren bij de keuken. Het was nog even een twijfel puntje, doen we de firstlook in de kamer of toch buiten. Maar het was prachtig weer en hoe leuk is het als je mooi naar buiten kan lopen. Wat straalde ze beide!     Toen op naar Epe. Want ze hadden geregeld dat we de shoot konden maken in "de Smederij". Een locatie die al een tijdje op mijn lijst stond waar ik heel graag wilde fotograferen. Zoveel leuke inspiratie van te voren opgedaan en met een hoofdvol met ideeën starten we de shoot. Wauw, ik wist niet wat ik exact kon verwachten, maar wat een fijne plek. Veel mogelijkheden, prachtig licht door de mooie ramen die er zitten. Heel veel leuke props waar je gebruik van mag maken en ook nog eens verschil in hoogte. Waardoor je een toffe dynamische reportage kan maken. Dus zoek je een unieke binnen locatie? AANRADER !!!   
        Na de shoot (wat heerlijk relaxt ging) ben ik vast vooruit gereden naar FLOOR. Daar verzamelde de gasten zich intussen al. Een kleine 20 minuten later arriveerde Jolanda en Frans en kon de ceremonie beginnen. Een prachtige idyllische plek aan de rand van het bos. Heel knus en sfeervol. En hoe leuk, de ambtenaar die hun trouwde heb ik een aantal jaren geleden ook het huwelijk van mogen fotograferen. Leuk om elkaar weer te zien en om hem in een andere rol te zien. De ceremonie was prachtig, met een lach en een traan en een paar hele mooie romantische momenten. Een live zanger, en dan ook nog eens een heel persoonlijk mooi moment waarbij Jolanda en Frans een gelofte aan elkaar gingen uitbrengen. Lieve persoonlijke woorden recht uit het hart. Heel bijzonder en emotioneel. Toch mooi dat ik zulke momenten gewoon vast mag leggen? Ik besef mij dat iedere keer weer.         
   Na de ceremonie was de spanning er eindelijk af en zag ik van alle twee een hele grote glimlach. (want tuurlijk het is ook knetter spannend allemaal, die aandacht, het ja-woord en alles er omheen) Nu was het volop genieten want YESSSSSS GETROUWD! 
     Er stond een prachtige sweet table met heeeeel veel lekkers. Door de Corona, waren er natuurlijk wel wat regels en zo werden de mensen per tafel geroepen zodat ze langs de sweet tabel konden lopen. Daarna gingen Jolanda en Frans bij iedereen langs om felicitaties te ontvangen en gezellig bij te kletsen. Heerlijke ongedwongen middag met veel gezelligheid. Nog even een aantal groepsfoto's gemaakt en daarna mocht iedereen naar binnen om aan tafel te gaan voor het diner. Tijdens het diner zong Renè Bischop prachtige nummers en waren er nog een aantal sprekers (ouders en beste vriend en vriendin). Tussen door nog even een heel leuk moment omdat er buiten in een grote heksen ketel soep stond en deze werd vanaf daar uitgereikt. Toch heerlijk dat je tussen door weer even je benen kan strekken en nog even fijn buiten bij een kampvuurtje bij kan kletsen met een kop soep in je hand. Ja, heel tof hoe het opgezet was allemaal en er hing een hele fijne sfeer.           Ik heb genoten van jullie dag Frans en Jolanda en ik vond het heel fijn dat ik deze speciale dag van jullie vast heb mogen leggen. Geniet van elkaar en straks van jullie kleine spruitje.
Liefs Daniella  Er is gewoon een blog verdwenen. Ik snap er helemaal niets van. Nou ja, dan gaan we gewoon opnieuw beginnen. Wat een jaar was dit? Van helemaal niets (en dan bedoel ik, niet mogen werken/ fotograferen door de eerste Corona golf) tot ineens volle bak (wat ik eigenlijk niet had verwacht). Want ondanks dat 50% van mijn trouwerijen is verschoven naar volgend jaar heb ik toch nog 11 huwelijken mogen fotograferen dit jaar. De eerste was heel raar, ik was zelfs zenuwachtig, want wat kon ik verwachten. Zou het niet te afstandelijk worden. Kan ik overal nog wel goed bij, kan ik nog wel creatief genoeg zijn. Maar al dat alles viel 100% mee. Tuurlijk je moet even op een iets andere manier gaan werken en je bent wel iets meer op je hoede. Maar je gaat op een andere creatieve manier te werk. Met andere lenzen werken waardoor het toch knus lijkt (want tja in gemeente huizen blijven natuurlijk wel de stoelen 1 ,5 meter uit elkaar staan. Wat ik ook heb gemerkt is dat mensen steeds creatiever met de 1,5 samenleving om gaan. Met felicitaties, met groepsfoto's, de locaties waar ze gaan trouwen. En dat is echt heel leuk. Ik vond ook dat ondanks de 1,5 meter bruiloften intiemer waren. Minder mensen, maar het bruidspaar had wel veel meer quality time met hun gasten. Het was relaxter en meer tijd voor elkaar. Dat was eigenlijk heel mooi want bruiloften kunnen soms heel hectisch zijn. Dat men te veel in 1 dag propt, of teveel gasten hebben uitgenodigd waarbij ze niet eens tijd hebben gehad om iedereen even te spreken. Of van het ene moment al in het ander overlopen zonder even relaxt te zitten, te borrelen en bewust van elkaar te genieten. Dat was nu anders.. In juli mocht ik het huwelijk van Alex en Mandy. Twee lieverds en het was zo'n leuke dag. De dag starte in Epe bij Alex zijn ouders thuis. Daar was Alex zich aan het klaar maken voor de grote dag. Altijd leuke momentjes als de telefoon gepakt moet worden om een stropdas te strikken. Eigenlijk zouden ze een mini-cursus moeten geven aan de bruidegommen als ze een pak kopen. Maar goed, voor ons als fotograaf is het altijd wel weer fijn omdat je wat meer tijd hebt en hilarische plaatsjes kan schieten. Tussen door nog wat mooie sfeerbeelden en detail foto's gemaakt en toen op naar Mandy.              Mandy was in hun eigen huis. Gezellig samen met haar zusje, mama en haar katten. En ohhh wat zag ze er fantastisch mooi uit. De katten vonden het maar wat interessant vrouwtje in een witte jurk. Toen Mandy klaar was zijn we naar de boerderij van haar vader gereden waar Mandy en Alex elkaar voor het eerst zouden zien.          Na wat Ohhh's, Ahhh'sssss en tranen wegvegen was het dan eindelijk zo ver. THE FIRSTLOOK Altijd een prachtig moment om vast te mogen leggen. Eigenlijk bij dit soort momenten is het fijn als je met twee bent. Zodat de een de reactie van de bruid kan fotograferen, de ander van de bruidegom en tussen door nog snel de reacties van de gasten. Dit keer moest ik het alleen doen, maar dat was goed te doen. En wat woonde haar vader daar mooi. Een prachtig boeren bedrijf met jaja koeienstallen! En dat mag dan natuurlijk niet ontbreken op de foto. Dus nog even voordat we door zouden rijden naar Heerde voor de fotoshoot, een kleine mini-sessie in de stal.  Toen op naar Heerde waar we in de prachtige bossen de loveshoot hebben gefotografeerd. Het voelde eerst nog beetje onwennig voor ze, maar even gek doen, wat actie erin en ze waren om. Ach het is ook raar als je ineens intiem een knuffel aan elkaar moet geven als daar camera's op staan. Maar het ijs was snel gebroken en wat was het een gezellig en leuk moment. Heel ontspannen, gelachen, gekletst, nog beetje regen op ons gekregen, maar wat kan het schelen. Het is zoals het is....                 Intussen klaarde het op en was de tijd alweer voorbij. Iedere shoot vliegt voorbij. Tijd om richting Busloo te rijden waar de rest van de dag (ceremonie en feest) plaats zou vinden. De Middelburg is een prachtige oude boerderij midden op een soort schiereilandje in het kleine plaatsje Busloo. En naast de Middelburg zit de te gekke brodazz beachclub met stretch tenten, steigerhouten lounge banken, een bar, lichtjes en super gezellige aankleding. Dat kan je echt heerlijk zitten in de zomer en feestjes kan geven. Alle gasten stonden al klaar om het bruidspaar te ontvangen. De "babs" nam ze mee en alle gasten werden naar hun plaatsen verwezen. De muziek ging aan en de ceremonie kon beginnen. Prachtige ceremonie met een lach en een traan... heel persoonlijk en ook lekker veel humor. Ik hou er van. En ook heel goed te doen om alles te fotograferen want op een mega groot grasveld met het water op de achtergrond vond de ceremonie plaats. Beter kan je het niet hebben. Zo loop je niet in de weg en kan je vanuit alle hoeken fotograferen. 
             En toen... tijd om alles lekker los te laten... PARTY TIME! Taart, proost, wijn, bier, gezelligheid, muziek, lekkere hapjes, BBQ, dessert buffet en weet ik veel wat allemaal nog meer. Een heerlijke festival sfeer en als jullie denken HUH waar is CORONA in dit verhaal? Met telelens kan je hele mooie sfeer beelden maken en kunnen foto's vertekend overkomen. Waar het nu lijkt dat mensen heel dicht tegen elkaar aan staan was netjes afstand. En tuurlijk... de knuffels waren er wel van de papa en de mama's. Maar wie wil dat nu niet als zijn of haar dochter trouwt en je hebt al maanden geen knuffel meer aan elkaar kunnen geven.             Alles was heerlijke in de buitenlucht. Overal stond desinfectie en verder hielt iedereen zich heel netjes aan de regels. En voor de avondgasten en de felicitaties hadden we iets super origineels verzonnen. De gasten konden een plastic handschoen eentrekken en het bruidspaar en hun ouder verwelkomde hun gasten met knijp handen op gepaste afstand. Hilarische beelden en wat had iedereen een lol en de slappe lach. Normaal vind ik felicitatie foto's onzin, wat doe je er mee en je fotografeert vaak tegen iemands rug aan. Maar dit keer pakte het heel anders uit. HEERLIJK !            Festival wedding
Epe Heerde Fotoshoot in het bos Buitentrouwen Brodazz beachclub Hofstede de Middelburg Busloo Corona huwelijk Fotograaf Gelderland Bruidsfotografie Huwelijksreportage  DEZE LIEVERDS GINGEN ER GEWOON VOOR! En dan ineens staat de wereld even stil. Het nieuws op 15 maart dat Nederland in een "lockdown" gaat en waarbij er ineens allemaal regels worden op gesteld hoe we met elkaar om moeten gaan, wat mag en wat niet mag. Verbijstering, paniek, verdriet... onmacht... jeetje, uhmmm ik moet ineens thuis blijven, mag niet meer werken. Maar ohw jee het trouwseizoen staat voor de deur, wat nu? En Wat moeten al die bruidsparen nou die zo lang naar deze dag hebben uitgekeken en toegeleefd. Ik vond het echt een rollercoaster aan emoties de eerste tijd. En niet alleen voor mijzelf, maar ik leefde ook zo mee met iedereen. De eerste week moest het bij iedereen denk ik nog een beetje landen. Maar toen duidelijk was dat het echt wel ernstig was kwamen natuurlijk de eerste telefoontjes binnen van bruidsparen die hun huwelijk gingen verzetten. Sommige naar het najaar, maar heel veel ook naar volgend jaar. Maar wat ik totaal NIET had verwacht, is dat er ook mailtjes binnen kwamen met nieuwe aanvragen en bruidsparen die nog wél gingen trouwen. Ik werd benaderd door zowel Lydia als door wedding planner Marian van stralend middelpunt dat zij opzoek waren naar een fotograaf voor hun huwelijk die in twee delen zou plaatsvinden. Een klein gedeelte eind mei waarbij het gemeentelijk huwelijk zou plaatsvinden in Apeldoorn en straks in september "de echte grote dag" bij de Woeste Hoeve. Zo leuk ! We planden een video meeting want we konden nu natuurlijk niet in real life afspreken. Even onwennig, want normaal doe ik mijn gesprekken natuurlijk gezellig in de studio, face to face, en nu zit je tegen je scherm te praten. Je kan niet even fysiek een album laten zien, dus dat was echt wel even raar. Maar ondanks dat, was er meteen een leuke klik en een heel prettig gesprek. Na wat mailtjes heen en weer kreeg ik te horen dat ze het heel leuk zouden vinden als ik hun fotograaf wilde zijn. Nou NATUURLIJK, super super leuk!        Eindelijk was het dan zo ver. Van tevoren natuurlijk alles goed geïnformeerd wat mag en wat niet mag. En wat was het fijn om weer een camera tas in te pakken. Toch lichtjes zenuwachtig vertrok ik richting het Raadhuis van Apeldoorn. Niet zenuwachtig voor de foto's, maar meer een beetje zenuwachtig van "hoe zou het gaan, houden mensen afstand, heb ik wel voldoende ruimte om mooie en creatieve foto's te maken". Maar de zenuwen waren snel weg want alles verliep heel soepel. Langzaam verzamelden de gasten zich op het marktplein. Grappig want de begroetingen gaan natuurlijk ineens ook heel anders. Geen dikke knuffels, handjes schudden ect. Nee op afstand "hi" zeggen, zwaaien of een elleboog begroeting. En ook dat had wel weer wat. Iets voor 13.00 was iedereen compleet en liepen we naar het Raadhuisplein waar de Bode van de gemeente de gasten wat richtlijnen gaf en het bruidspaar wenkte dat ze mochten komen. Ze kwamen aanrijden en stapten met een grote smile uit de auto. Een stralende lach, want jaaaa nu ging het toch echt gebeuren. Wij zagen elkaar nu ook pas echt voor het eerst in het echt, ook even raar, maar je zit er ook zo in. Je wil ook meteen beginnen met het vastleggen van deze dag. Je wil het verhaal vertellen en gaat meteen volle bak aan de slag.     Het was een mooie ceremonie, met een lach en ook wel even wat emotionele slik momentjes. En ondanks dat het wennen was dat iedereen zo ver uit elkaar zat en er zelfs stoelen alleen in de ruimte stonden zie je dat niet eens heel erg terug op de foto's. De sfeer was fijn, mooi en intens. Het bruidspaar straalde en keek met zulke lieve blikken naar elkaar. Lieve aanraking, een slappe lach, spontane leuke interacties en wat zagen ze er mooi uit. Na de ceremonie hadden we eerst nog in gedachten op een groepsfoto te maken bij het raadhuis, maar het stond al zo vol met andere gasten van een volgend huwelijk dat we hebben gesloten dat toch maar later op de dag bij de locatie te doen.                 Vanuit het gemeentehuis zijn we naar een mooie plek in Terwolde gereden. Net achter de prachtige kapschuur waar zij die middag hun "mini" feestje zouden hebben. Ik was de week ervoor al even een rondje wezen rijden om te kijken wat een mooie locatie zou zijn en kwam per toeval bij een prachtige plek waar een oud hooi schuurtje stond, een prachtig watertje liep en ook nog eens een fantastisch bloemenveld. En dat alles op een paar vierkante meter. Wat een cadeautje! Het zou geen uitgebreide shoot worden. Gewoon even een paar foto's voor de herinnering want de gasten waren langzamerhand ook al bij de locatie aangekomen. Maar het grappige is, we hebben echt heel veel leuke foto's kunnen maken in een 1/2 uurtje tijd. Het ging heel natuurlijk, Lydia en Christiaan deden het super en genoten ook zo van elkaar.    
           Na de shoot snel naar de kapschuur. Bij een prachtige boerderij hadden ze de schuur omgetoverd tot zo'n idyllisch mooie feest locatie. Prachtige bloemen, decoraties, strobalen, prachtige boeren stoelen, kanten kleedjes... het straalde één en al gezelligheid uit. Ik was écht onder de indruk. Op de lange tafel stonden heerlijke drankjes en prachtige taartjes/ cupcakes van FLOAK. Zij heeft er ook echt weer iets heel moois van weten te maken.      
    
        Alle gasten hadden zich inmiddels verzameld bij de oprijlaan. Door het knallen van een confetti kanon werd het bruidspaar verwelkomt. De hygiënische doekjes, handgels ect lagen allemaal klaar want nu mocht er dan écht gefeliciteerd worden. Leuk om te zien dat iedereen dat toch wel op hun eigen manier deed. Het was echt perfect geregeld. Stoelen stonden netjes uit elkaar, en je zag dat de families die bij elkaar hoorde wat intiemer bij elkaar zaten en daarna werd er netjes afstand gehouden. Maar ondanks dat was er wel een fijne gemoedelijke sfeer en stoorde het helemaal niet. Ik was bang dat het heel afstandelijk zou worden, maar dat was dus totaal niet zo. En het fijne is wel als mensen niet helemaal op een kluitje staan, dat je iedereen wel beter kan fotograferen. Na de felicitaties, de heerlijke taartjes ben ik stilletjes vertrokken zodat zij verder konden genieten van deze mooie en bijzondere dag. Met een klein gezelschap in intieme sfeer is daarna de zegen over hun huwelijk gevraagd.  Ik denk dat het straks in het "nieuwe normaal" allemaal steeds meer vorm gaat krijgen. Dat mensen steeds creatiever gaan worden om er toch een heel mooi feest van de liefde van te maken.
Christiaan en Lydia, bedankt dat ik deze mooie dag mocht vastleggen en ik kijk uit naar september.  Op een super hete zomer dag midden in juni mocht ik deze prachtige "festival wedding" vastleggen in het mooie Hulshorst. Haha met dat ik dit schrijf lijkt het wel een sprookje. Eigenlijk was dat het ook wel een beetje, want alles was zo leuk aan deze trouwerij. Ik kwam al aanrijden op een droomplek. Ik wist niet wat ik zag. Aan de rand van het bos lag een prachtig huis met een ontzettend grote tuin en hier ging alles gebeuren. Shari en Jordy hadden zo'n lieve tante die had aangeboden dat ze wel op hun landgoed mochten trouwen. Nou ik snap dat zij dit meteen zagen zitten. Een perfect gestyled huis waar gewoon alles klopte. Een feestje voor een fotograaf ! Samen met haar zusje, moeder en vriendinnen zijn we de ochtend rustig begonnen. Make-up, haar styling en het aantrekken van de prachtige trouwjurk. Jordy was in het vakantie huis een paar meten verder waar hij samen met zijn ouders en vriend zich klaar aan het maken was voor de grote dag. De firstlook was heel mooi, Shari liep het huis uit en Jordy stond met de rug naar haar toe. Shari knuffelde hem zo lief en op dat moment kwam hun lieve hondje Bailey ook aanrennen. Fantastisch moment.    
      Na de firstlook zijn we meteen door gegaan met de fotoshoot. Midden op de dag om 13.00 op de zandverstuiving met 38 graden. Misschien kunnen jullie je een klein beetje voorstellen hoe dat was. Inderdaad in het zand gewoon niet te doen, want je brandde gewoon letterlijk weg. Dus we zijn zo veel mogelijk tussen de bomen gaan fotograferen en hebben wat schaduwplekken opgezocht, anders was het gewoon niet uit te houden. Dus ingesmeerd en al zijn we het avontuur aangegaan. En wat was het gezellig ! Bailey was natuurlijk ook mee en dat was zo ontspannen en leuk ! Nog grappig misschien om te vertellen. Toen Shari en Jordy een fotograaf zochten was haar eerste vraag "hou je van honden en ben je daar niet bang voor en vindt je het goed dat ik ons hondje meeneem tijdens het kennismakingsgesprek". Natuurlijk, leuk zelfs. En vanaf het eerst moment dat hij binnen kwam in mijn studio, waren we dikke vriendjes. Wat hun weer de doorslag heeft gegeven om mij te boeken. Want dat was een van de prioriteiten. Bailey moest zich om zijn gemak voelen en met de fotograaf om konden gaan. Grappig toch. Ik was ook vanaf het eerst moment helemaal weg van dit hondje. Als wij ooit een hond nemen, dan gaat het zeker dit ras worden. Maar goed, we wijken af...              Na de shoot hadden we nog even tijd om af te koelen, broodje te eten en toen ging het prachtige huwelijk beginnen. Ze hadden een heerlijke Festival sfeer weten neer te zetten. Mooie open outdoor tent, bohemian aankleding met dromenvangers, mooie trouwboog/ prieeltje (die paps nog last minute heeft gemaakt en in elkaar heeft gezet) Echt heel mooi! Eerst kwamen de bruidsmeisjes samen met Bailey aanlopen. Toen Jordy met zijn moeder en toen Shari met haar vader. En waar het pad met de gasten begon ontmoette zij elkaar en liepen ze samen het laatste stukje verder richting het prieel. Dat was al een echte tranen trekker. De ceremonie was heel mooi. Met een overdosis humor, met een traan maar vooral heel leuk omdat hun tante hun ook getrouwd heeft. Het was zo persoonlijk. En ondanks de hitte zijn er geen rare dingen gebeurt en heeft iedereen het goed volgehouden (wel met de nodige flesjes water uiteraard).                                   Leveranciers:
Taart: Taartjesvanan Trouwpak: Deitmers Mannenmode Trouwjurk: Bruidsmode: Hedwig Bloemist: Fluitekruid  Afgelopen oktober mocht ik het prachtige huwelijk fotograferen van Lucy en Jeroen in kasteel Wijenburg. Het leek wel een sprookje ! Overal was heerlijk de tijd voor genomen zodat ik vele tijd had om alles vast te leggen en er totaal geen stress was die dag. Lucy en Jeroen hadden afgesproken dat ze elkaar pas zouden zien tijdens de ceremonie, want best speciaal is. Lucy komt uit Engeland en ondanks dat ze in Nederland trouwde wilde ze een aantal tradities toch graag er in houden (wat ik heel goed begrijp).     
  De ceremonie was mooi en met een lach en een traan en met een volle bak humor. Wat een leuke ambtenaar, ik heb echt gelachen (stiekem verscholen achter mijn camera). Prachtige zaal en een fijne groep gasten uit zowel Nederland als Engeland. De ceremonie hebben ze iets naar voren geschoven omdat we anders in de knoei kwamen met de fotoshoot (aangezien het eind oktober vaak tegen 16.00 al schemer begint te worden) dus was heel fijn voor mij. En wauw we hadden prachtig licht tijdens de shoot. Eerst even wat traditionele en gekke groepsfoto's gemaakt en daarna zijn we er met z'n drietjes vandoor gegaan om een mooie fotosessie te maken in de prachtige tuin. Het was koud, veel wind, maar dit stoere bruidspaar deed het maar wel mooi even. Na de buitenfoto's snel naar binnen om daar nog een paar mooi foto's te maken, want je trouwt tenslotte niet voor niets in een prachtig kasteel.            Na de "love"shoot was er een gezellige borrel in de wijnkelders en daarna een prachtig diner in de Kasteelkamer. Ik heb genoten van deze dag en Lucy en Jeroen bedankt dat ik deze prachtige dag mocht vastleggen voor jullie. Oh ja, ik heb bewust gekozen om eens even wat meer in zwart-wit te laten zien. Een bruidspaar krijgt van mij uiteraard ook de kleurenfoto's aangeleverd, maar ik ben toch af en toe best een zwart-wit fan en ik vind dat deze foto's in deze sfeer zo goed uitkomen. In mei mag mag ik weer naar deze prachtige locatie, ik kijk er nu al naar uit.             
       
          Nog even de puntjes op de "i", de prachtige jurk van " honey bruidsmode" aan trekken en dan.... is het moment daar. En kijk die kleine meid hier nu staan! ... "papa" komt er bijna aan en dan moet je toch wel op de uitkijk gaan staan. Ik kan altijd zo genieten van kindjes op een bruiloft. Ze kunnen altijd voor zoveel mooie en soms ook hilarische momenten zorgen. De harde regenbui veroorzaakte nog een klein beetje vertraging. Maar toen de laatste druppels vielen kwam Ingmar een rijden en was er een prachtig "first-look" moment. En alsof het zo moest zijn. Daarna braken de wolken open en hebben we de hele dag prachtig weer gehad.    Als eerste zijn we naar Kanaal Zuid gereden in Apeldoorn. Bij het viaduct van de A1. Vroeger in hun jeugd gingen ze hier altijd samen heen en gooide ze wens muntjes in het kanaal. Nu zoveel jaar later komt hun wens gewoon uit... ZE GAAN TROUWEN! Maar niet voordat er nog een paar foto's zijn gemaakt. Voor de loveshoot zijn we naar de Hoge Veluwe gereden. Een waanzinnig mooie plek met veel variatie en prachtige natuur.              Toen de fotoshoot klaar was, was het dan eindelijk zo ver... Bij de Woeste Hoeve stond iedereen hun al op te wachten. Kennen jullie de Woeste Hoeve? Prachtige locatie met een fantastische wilde binnentuin. Midden op de Veluwe. Ze hebben buiten een heel mooie plek gecreëerd waar je kan trouwen. Met prachtige doeken die het licht heel mooi filteren. Ja.. daar word ik dan weer blij van als fotograaf. Maar zelfs met slecht weer is het heel fijn om hier te trouwen, want ze hebben een hele mooie serre die heel sfeervol en ook natuurlijk aangekleed is.                    Suzanne en Ingmar, dank je wel dat ik deze prachtige trouwdag van jullie vast heb mogen leggen, Ik heb genoten, het was echt heel fijn en gezellig! Heel veel liefde en geluk saampjes en met jullie mooie dochtertje.
#Woestehoeve #Parkdehogeveluwe #Trouwenopdeveluwe #Trouwenindenatuur  Afgelopen mei mocht ik de prachtige trouwerij fotograferen van Sharon en Jack en hun twee lieve meisjes. Vorig jaar hebben we elkaar leren kennen toen zij in de buurt van Apeldoorn een weekje op vakantie waren en even ter info langs kwamen in mijn studio. Ze hadden het trouwalbum gezien van een vriendin van mij die het jaar daarvoor getrouwd waren. Hun kindjes zitten samen op hetzelfde kinderdag verblijf. Zo leuk en grappig om te horen dat mensen zo werk van je zien en op die manier weer bij je terecht komen.    18 mei was het dan zover. Ik ben vroeg vertrokken om rond 8.30 in Heemskerk aan te komen. Een super schattig huisje, maar toen ik binnen was keek ik mijn ogen uit. Wauw zo mooi ingericht en gestyled. Ook helemaal mijn smaak, dus qua fotografie kon ik ook meteen volledig los gaan. Sharon was samen met haar vriendin en haar moeder die ochtend thuis. De meisjes waren bij Jack en zouden straks komen. Zo hadden zij alle tijd voor haar make-up en de jurk aantrekken. Alles ging heerlijk relaxt en ook wel fijn als je vriendin ook kapster is. De sfeer is dan meteen anders.     Tegen 11.00 kwam Jack aanrijden in zijn te gekke auto. Hoe stoer is het als je zelf gewoon zo'n auto hebt en die meteen als trouwauto kan gebruiken. Samen met de meisjes liep hij naar binnen. Dat was nog best even een spannend moment voor de meiden (al die mensen en al die aandacht). Even een momentje voor hun samen en toen kwamen ze samen de trap af en was er een proost moment met alle familie en vrienden.         Tegen 11.30 zijn we naar de Kennemerduinen gereden bij Bloemendaal. Ik was hier al een paar keer eerder geweest en dit is zo'n waanzinnig mooi stukje natuur. Hier hebben we een hele leuke, ongedwongen en vooral lekker spontane serie gemaakt wat eigenlijk best vlot verliep. We hadden ook enorm geluk met het weer en ik hoefde bijna niets te zeggen. Het ging allemaal zo soepel, spontaan en gezellig. Zulke "modellen" wil ik altijd wel voor mijn camera. Toen we bij de Kennemerduinen klaar waren met fotograferen zijn we naar de Ruïne van Brederode gereden. Op de parkplaats hebben we nog even een paar mooie foto's met de auto gemaakt en nog een aantal bij de Ruïne. Het grappige was dat we al zoveel leuke momenten gefotografeerd hadden daarvoor was de inspiratie een beetje op bij de Ruïne. En niet alleen bij mij, maar ook bij het bruidspaar. Dus eigenlijk hebben we samen vrij snel besloten (geloof naar 15 minuutjes) dat het goed zo was en zijn we gewoon gezellig even wat gaan drinken op het terras. Normaal kom ik tijd te kort, maar dit keer hadden we gewoon tijd over. Hoe heerlijk is dat?!           Jack en Sharon zijn daar nog even gebleven en hebben gewacht op de kindjes (die werden daarheen gebracht) zodat ze samen aan konden komen rijden bij Duin en Kruidberg, waar de ceremonie plaats zou vinden. Ik ben vast daar naartoe gegaan om mijn spullen klaar te maken en te kijken hoe het licht en de locatie zou zijn. WAUW WAUW WAUW... door het mooie weer konden ze buiten trouwen. Achter op het gras met een prachtig gedecoreerde carroussel met uitkijk op het kasteel/ landhuis... mooier kon gewoon niet. Inmiddels arriveerde alle gasten en verzamelde zich op het landweggetje naast de plek waar ze zouden gaan trouwen. Jack, Sharon en de kindjes kwamen aanrijden en dit was echt een heel mooi moment via zo'n oprij laan.     Tijdens de ceremonie hadden ze een akoestisch trio zingen en spelen. Meteen kippenvel... Jack samen met de meiden en daarna volgde sharon samen met haar vader. De ceremonie was prachtig. Met een lach en een traan, maar vooral met een lach. Wat een heerlijke humor had die ambtenaar en wat een goed verhaal. Echt als jullie ooit opzoek zijn naar een hele leuke ambtenaar dan moet je echt voor hem kiezen. Knappe jonge kerel met een fantastisch gevoel voor humor die echt de sfeer erin weet te brengen.               Na de ceremonie was er meteen een proost moment. Jack ging de fles champagne chambreren en daarna kon iedereen feliciteren. Daarna zijn we met z'n allen naar het bordes gelopen van Duin en Kruidberg waar de taart al stond te pronken. Hier was gezellig een borrel uurtje. Tussen de borrel en het eten hebben we nog een aantal groepsfoto's gemaakt en toen was voor een soort live cooking walking diner. Dit vond weer plaats in het Koetshuis. Ook hier was weer live muziek van het trio en werden diverse gerechten geserveerd. Ook weer een hele fijne en prettige sfeer.                 Tja en toen het feest! Ik heb al veel feestjes meegemaakt, maar deze was echt wel de max. De openingsdans was met 6 meiden uit een dansteam, er was een cocktail bar en als klap op de vuurpijl een DJ met een live saxofonist. ZO ONTZETTEND GAAF ! De sfeer zat er ook meteen in. Iedereen danste, deed gek, genoot. Het was zo ontzettend leuk om dit te mogen fotograferen. Het was een lange dag, maar wel een dag die mij heel lang bij zal blijven want ik heb genoten van ieder moment. Lief bruidspaar, hele leuke gasten en een hele fijne sfeer de hele dag. Jack en Sharon, dank je wel dat ik deze bijzondere dag voor jullie heb mogen vastleggen. Jullie zijn toppers.               |
DANIELLAHi, ik ben Daniella, eigenaar en fotograaf bij d-eYe. Via dit blog probeer ik jullie een beetje op de hoogte te houden van mijn fotografie werkzaamheden en belevenissen. Hope you enjoy! Archives
Mei 2022
Categories
Alles
|
RSS-feed