En toen was het tijd voor de firstlook. 

Ik ben hier zo niet goed in.... maar het moet gewoon.
Ik wil verder groeien met d-eYe photography en niet stilstaan. DOING THE DREAM!
Dit kost tijd en het komt helaas niet aanwaaien.

Dus ik heb een moeilijk besluit genomen en dat is dat ik voor dit jaar (dus voor 2021) géén nieuwe fotografie opdrachten meer ga aannemen. Ik sta tot 1 november vol geboekt. En daarna heb ik een groot kruis in mijn agenda gezet en ga ik mij 2 maanden storten op mijn bedrijf en vooral op de nieuwe fotostudio van d-eYe.

Ik besef mij maar al te goed dat dit echt een luxe probleem is. En ik heb dit nog niet eerder meegemaakt. Maar het maakt mij ook onrustig, want ik wil liever geen nee zeggen, maar het kan gewoon niet anders.
Ik wil kwaliteit afleveren, mijn bedrijf vernieuwen en naar een hoger niveau trekken. Voor mijzelf sta ik stil (ook al werk ik kei-hard). In plaats van aan mijn bedrijf te werken heb ik de afgelopen jaren vooral in mijn bedrijf gewerkt.
En dat is okay, maar er moet ook vooruitgang geboekt worden. Nieuwe stappen, nieuwe ideeën uitwerken. En dat lukt niet als je altijd maar door gaat.

De verbouwing van de nieuwe studio gaat nu vlot en dat betekend ook dat ik nu keuzes moet gaan maken hoe ik het wil inrichten. Mij wil storten straks op de afwerking, het concept goed wil gaan uitwerken. Daarnaast moeten de fotografie brochures aangepast worden, moet de website nodig een update hebben. Want een fotografie bedrijf runnen is helaas niet alleen leuk foto's maken. Nee dit is helaas maar 25% van de job. Er komt zoveel meer bij kijken (ik zal hier ook een keer een blog over schrijven). 

En dan wil ik zelf ook nog graag goeien en leren. Ik heb een x aantal cursussen die ik graag in de wintermaanden zou willen volgen. En als je wil leren, moet je daar ook tijd voor vrij maken.

Dus lieve lieve klanten, het spijt mij dat ik momenteel "nee" moet zeggen, ik geen ruimte meer heb, maar ik hoop dat jullie het ook begrijpen en volgend jaar sta ik met alle liefde voor jullie klaar om weer te gekke foto's te maken.

Natuurlijk staat mijn agenda voor volgend jaar gewoon open, ben ik gewoon bereikbaar via mail en telefoon en gaan alle geplande shoot en trouwerijen uiteraard door. 

En wie weet loopt alles vlotjes en bedenk ik mij in december om spontaan nog een mini-shoot dat te organiseren. Ik weet het nog niet. Mocht dit zo zijn, dan zal ik dit uiteraard meteen delen.

Dank je wel voor jullie begrip !

Liefs Daniella
​d-eYe photography

​

12 september was het dan eindelijk zo ver... de prachtige bruiloft van Frans en Jolanda. Eigenlijk zouden ze elkaar in mei al het " ja-woord" geven. Maar helaas bracht COVID19 roet in het eten en besloten ze hun huwelijk te verplaatsen.

In augustus zijn we samen op een avond nog op pad geweest voor een prachtige loveshoot. En wat hadden wij een geluk. 1x uit moeten stellen door noodweer ( maar toen hebben we gezellig in de studio de bruiloft door besproken) Een paar dagen daarna kon de loveshoot dan toch gelukkig door gaan. Was nog spannend, want toen wij aan het shooten waren bleek het hier en daar alsnog flink raak geweest te zijn met het weer. Overstromingen, bliksem inslag en flinke storm, maar wij hebben het droog gehouden met als cadeautje prachtige luchten in de verte. Soms mag je ook wel een beetje geluk hebben toch? Het was fijn om elkaar al wat beter te leren kennen voor de bruiloft, werkt toch echt een stuk prettiger op de dag zelf. Je kletst, wandelt, fotografeert en er komen gewoon fijne gesprekken. Waardoor je heerlijk ongedwongen kan werken.

Maar goed, terug naar 12 september.

Er is gewoon een blog verdwenen. Ik snap er helemaal niets van. Nou ja, dan gaan we gewoon opnieuw beginnen.

Wat een jaar was dit?
Van helemaal niets (en dan bedoel ik, niet mogen werken/ fotograferen door de eerste Corona golf) tot ineens volle bak (wat ik eigenlijk niet had verwacht). Want ondanks dat 50% van mijn trouwerijen is verschoven naar volgend jaar heb ik toch nog 11 huwelijken mogen fotograferen dit jaar.
De eerste was heel raar, ik was zelfs zenuwachtig, want wat kon ik verwachten. Zou het niet te afstandelijk worden. Kan ik overal nog wel goed bij, kan ik nog wel creatief genoeg zijn. Maar al dat alles viel 100% mee. Tuurlijk je moet even op een iets andere manier gaan werken en je bent wel iets meer op je hoede. Maar je gaat op een andere creatieve manier te werk. Met andere lenzen werken waardoor het toch knus lijkt (want tja in gemeente huizen blijven natuurlijk wel de stoelen 1 ,5 meter uit elkaar staan.

Wat ik ook heb gemerkt is dat mensen steeds creatiever met de 1,5 samenleving om gaan. Met felicitaties, met groepsfoto's, de locaties waar ze gaan trouwen. En dat is echt heel leuk. Ik vond ook dat ondanks de 1,5 meter bruiloften intiemer waren. Minder mensen, maar het bruidspaar had wel veel meer quality time met hun gasten. Het was relaxter en meer tijd voor elkaar. Dat was eigenlijk heel mooi want bruiloften kunnen soms heel hectisch zijn. Dat men te veel in 1 dag propt, of teveel gasten hebben uitgenodigd waarbij ze niet eens tijd hebben gehad om iedereen even te spreken. Of van het ene moment al in het ander overlopen zonder even relaxt te zitten, te borrelen en bewust van elkaar te genieten.

Dat was nu anders.. 

In juli mocht ik het huwelijk van Alex en Mandy. Twee lieverds en het was zo'n leuke dag.
De dag starte in Epe bij Alex zijn ouders thuis. Daar was Alex zich aan het klaar maken voor de grote dag. Altijd leuke momentjes als de telefoon gepakt moet worden om een stropdas te strikken. Eigenlijk zouden ze een mini-cursus moeten geven aan de bruidegommen als ze een pak kopen. Maar goed, voor ons als fotograaf is het altijd wel weer fijn omdat je wat meer tijd hebt en hilarische plaatsjes kan schieten. Tussen door nog wat mooie sfeerbeelden en detail foto's gemaakt en toen op naar Mandy. 

Mandy was in hun eigen huis. Gezellig samen met haar zusje, mama en haar katten. En ohhh wat zag ze er fantastisch mooi uit. De katten vonden het maar wat interessant vrouwtje in een witte jurk. Toen Mandy klaar was zijn we naar de boerderij van haar vader gereden waar Mandy en Alex elkaar voor het eerst zouden zien.

Toen op naar Heerde waar we in de prachtige bossen de loveshoot hebben gefotografeerd. Het voelde eerst nog beetje onwennig voor ze, maar even gek doen, wat actie erin en ze waren om. Ach het is ook raar als je ineens intiem een knuffel aan elkaar moet geven als daar camera's op staan. Maar het ijs was snel gebroken en wat was het een gezellig en leuk moment. Heel ontspannen, gelachen, gekletst, nog beetje regen op ons gekregen, maar wat kan het schelen. Het is zoals het is.... 

Intussen klaarde het op en was de tijd alweer voorbij. Iedere shoot vliegt voorbij. Tijd om richting Busloo te rijden waar de rest van de dag (ceremonie en feest) plaats zou vinden. De Middelburg is een prachtige oude boerderij midden op een soort schiereilandje in het kleine plaatsje Busloo. En naast de Middelburg zit de te gekke brodazz beachclub met stretch tenten, steigerhouten lounge banken, een bar, lichtjes en super gezellige aankleding. Dat kan je echt heerlijk zitten in de zomer en feestjes kan geven.

Alle gasten stonden al klaar om het bruidspaar te ontvangen. De "babs" nam ze mee en alle gasten werden naar hun plaatsen verwezen. De muziek ging aan en de ceremonie kon beginnen. Prachtige ceremonie met een lach en een traan... heel persoonlijk en ook lekker veel humor. Ik hou er van. En ook heel goed te doen om alles te fotograferen want op een mega groot grasveld met het water op de achtergrond vond de ceremonie plaats. Beter kan je het niet hebben. Zo loop je niet in de weg en kan je vanuit alle hoeken fotograferen.

En toen... tijd om alles lekker los te laten... PARTY TIME!
Taart, proost, wijn, bier, gezelligheid, muziek, lekkere hapjes, BBQ, dessert buffet en weet ik veel wat allemaal nog meer.
Een heerlijke festival sfeer en als jullie denken HUH waar is CORONA in dit verhaal?
Met telelens kan je hele mooie sfeer beelden maken en kunnen foto's vertekend overkomen. Waar het nu lijkt dat mensen heel dicht tegen elkaar aan staan was netjes afstand. 

En tuurlijk... de knuffels waren er wel van de papa en de mama's. Maar wie wil dat nu niet als zijn of haar dochter trouwt en je hebt al maanden geen knuffel meer aan elkaar kunnen geven.

Alles was heerlijke in de buitenlucht. Overal stond desinfectie en verder hielt iedereen zich heel netjes aan de regels. En voor de avondgasten en de felicitaties hadden we iets super origineels verzonnen.
De gasten konden een plastic handschoen eentrekken en het bruidspaar en hun ouder verwelkomde hun gasten met knijp handen op gepaste afstand. Hilarische beelden en wat had iedereen een lol en de slappe lach. Normaal vind ik felicitatie foto's onzin, wat doe je er mee en je fotografeert vaak tegen iemands rug aan. Maar dit keer pakte het heel anders uit. HEERLIJK !

Festival wedding
Epe
Heerde
Fotoshoot in het bos
Buitentrouwen
Brodazz beachclub
Hofstede de Middelburg
Busloo
Corona huwelijk
Fotograaf Gelderland
Bruidsfotografie
Huwelijksreportage

Ruim drie weken geleden mocht ik deze twee lieverds fotograferen en wat was het een leuke gezellige en toffe avond. En wat hadden we een waanzinnig mooi licht! Aan het begin van de avond was het nog best een beetje bewolkt, maar langzaam begon het zonnetje er door heen te breken en hadden we zelfs een prachtige zonsondergang.

Marianne en Wouter zouden eigenlijk in mei gaan trouwen tot de Corona crisis uitbrak en zij hebben besloten dat ze niet op deze manier het feest van de liefde wilde vieren. Dus na wikken en wegen zat er niets anders op dat hun huwelijk een jaar uit te stellen (wat ik echt heel goed kan begrijpen). Om toch een beetje een feestje te kunnen vieren mocht ik een mooie loveshoot van ze maken en zouden ze op hun "officiele trouwdag" een website online zetten met de aankondiging van hun nieuwe trouwdatum en met nog veel meer leuke in's en out's. Super origineel en leuk natuurlijk.

Tja, en verder kan ik alleen maar zeggen WAUW, wat een leuke shoot, wat een leuke koppel en ook super fijn dat we elkaar wat beter hebben leren kennen die avond. Dit werkt zoveel prettiger op de trouwdag zelf. Je weet wat je nu aan elkaar hebt, je kent elkaar een klein beetje meer en  ze weten mijn werkwijze. Ik kijk nu al uit naar hun grote dag! Dan gaan we er weer wat moois van maken.

Is het geen schatje?

Vorige week had ik weer een cadeautje in mijn studio. Deze stoere knapperd en hij heeft ook nog eens een hele toffe naam "James".  Zoals jullie inmiddels misschien wel weten ben ik echt dol op baby'tjes met donkere haartjes. Ik weet niet waarom.. misschien omdat mijn meiden heel lang kaal zijn geweest. Maar ohwww wat een droppie en wat deed hij het goed. Hij heeft echt geen een keer gehuild. Vond alles prima en ging ook nog eens heel lief slapen op een gegeven moment. Dus we hebben echt een hele mooie serie kunnen neerzetten. Helaas had zijn zusje er iets minder zin in.. althans ze is gewoon nog te klein en te speels om stil te zitten en samen te poseren met haar broertje. Ach, soms moet je kinderen ook kind laten zijn en werkt het niet op te dwingen. Dus we hebben apart van elkaar maar een paar mooie foto's gemaakt. Hebben papa en mama toch nog een mooi aandenken.

Het is wel even anders fotograferen in de corona-tijd. Ik heb in de studio natuurlijk wel wat maatregelen genomen en wil zo schoon en hygiënisch mogelijk werken. Tijdens het fotograferen van een newborn baby werk ik ook met een mondkapje op, gewoon voor de zekerheid omdat ik niet altijd die 1 1/2 meter met dit soort sessies kan hanteren.

Het merendeel vraag ik natuurlijk aan de ouders of zij mij willen helpen, geef ik op gepaste afstand aanwijzingen, maar soms wil je het baby'tje even fine tunen door beentjes, handjes ect goed te leggen. En dan kom je gewoon dichterbij. Alles gaat natuurlijk in goed overleg en iedereen MOET gezond zijn. ​

DEZE LIEVERDS GINGEN ER GEWOON VOOR!

En dan ineens staat de wereld even stil. Het nieuws op 15 maart dat Nederland in een "lockdown" gaat en waarbij er ineens allemaal regels worden op gesteld hoe we met elkaar om moeten gaan, wat mag en wat niet mag.
Verbijstering, paniek, verdriet... onmacht... jeetje, uhmmm ik moet ineens thuis blijven, mag niet meer werken. Maar ohw jee het trouwseizoen staat voor de deur, wat nu? En Wat moeten al die bruidsparen nou die zo lang naar deze dag hebben uitgekeken en toegeleefd.
Ik vond het echt een rollercoaster aan emoties de eerste tijd. En niet alleen voor mijzelf, maar ik leefde ook zo mee met iedereen. De eerste week moest het bij iedereen denk ik nog een beetje landen. Maar toen duidelijk was dat het echt wel ernstig was kwamen natuurlijk de eerste telefoontjes binnen van bruidsparen die hun huwelijk gingen verzetten. Sommige naar het najaar, maar heel veel ook naar volgend jaar.

Maar wat ik totaal NIET had verwacht, is dat er ook mailtjes binnen kwamen met nieuwe aanvragen en bruidsparen die nog wél gingen trouwen. Ik werd benaderd door zowel Lydia als door wedding planner Marian van stralend middelpunt dat zij opzoek waren naar een fotograaf voor hun huwelijk die in twee delen zou plaatsvinden. Een klein gedeelte eind mei waarbij het gemeentelijk huwelijk zou plaatsvinden in Apeldoorn en straks in september "de echte grote dag" bij de Woeste Hoeve. Zo leuk ! We planden een video meeting want we konden nu natuurlijk niet in real life afspreken. Even onwennig, want normaal doe ik mijn gesprekken natuurlijk gezellig in de studio, face to face, en nu zit je tegen je scherm te praten. Je kan niet even fysiek een album laten zien, dus dat was echt wel even raar. Maar ondanks dat, was er meteen een leuke klik en een heel prettig gesprek. Na wat mailtjes heen en weer kreeg ik te horen dat ze het heel leuk zouden vinden als ik hun fotograaf wilde zijn. Nou NATUURLIJK, super super leuk!

Het enige voordeel van de Corona crisis momenteel is dat je de dagen anders in gaat delen. Mijn fotografie staat momenteel volkomen stil en dit gaat mij echt aan mijn hart. Nu pas merk ik hoe gedreven ik in mijn vak ben en hoe graag ik het doe. Ik mis het nu al na 4 weken... en ik merk dat ik best vaak terug denk aan momenten die ik heb gefotografeerd de laatste jaren.
Zo moest ik ook denken aan de fantastische dag van Ragna en Sjoerd. Twee ontzettende lieverds die vorig jaar zijn getrouwd in het te gekke koelhuis in Zutphen.

Ik leerde Ragna en Sjoerd al een tijd daarvoor kennen. We hebben een ontzettend toffe loveshoot gefotografeerd in de "cactus oase in Ruurlo". Ik vind dat altijd stiekem wel fijn zo'n loveshoot omdat je elkaar op een ongedwongen manier toch al wat beter leert kennen.
Met deze foto's hebben ze toen hun huwelijk aangekondigd en heeft Sjoerd een hele toffe website opgezet.

Voor hun was 1 ding al meteen duidelijk..  TROUWEN IN HET KOELHUIS. Ragna werkt daar en ik snap hun keuze volkomen. Industrieel, fijne sfeer, de styling die ze volkomen naar haar eigen hand kon zetten. Een locatie die heel vrij aanvoelt en waar een heerlijk festival sfeertje hangt.

Natuurlijk zit het niet alleen in de locatie en in de aankleding. Nee, de mensen om je heen maken ook zeker de bruiloft. En deze dag was zo warm, liefde vol en prettig. Met een lach en een traan en zoveel lol. Vanaf de eerste minuut heb ik genoten van hun, van hun liefde en van de liefde die de mensen om hun heen uitstraalde naar hen. Stiekem om wel een beetje jaloers op te worden zo fijn.

Ik ga jullie gewoon even meenemen ende foto's laten zien van deze mooie dag en dan weet ik zeker dat je het ook voelt.

Ragna en Sjoerd | 6 september 2019

Oh ja en weetje wat ik echt ontzettend tof vond... ze hadden als dessert een taarten tafel. en niet besteld.. Nee hun gasten hadden allemaal een unieke eigen gemaakte taart gemaakt. Echt magnifiek hoe mooi en lekker deze taarten er uit zagen. Zo origineel en ook weer zoveel liefde. Want als je zoveel tijd en energie in iets steekt, dat is toch bijzonder? Ik vond het echt een heel leuk idee.

En toen... VUURWERK !
In Zutphen was die avond het jaarlijkse vuurwerk dus dat kwam dubbel zo goed uit. Een tof begin van een knalfeest.

Trouwjurk Ragna komt van Assepoester
Trouwpak Sjoerd komt van Gents
Make-up artist/ visagist: Mehtap
Trouwlocatie: Het Koelhuis Zutphen
Ringen: Goudsmederij Herfst en Glamira
Band/ DJ: Jan Terlouw Junior (heeeeeeel tof bandje, een aanrader)

​20 april was het zo ver. Een prachtige zomer dag en dat in de lente.
We hadden om half 1 bij de ingang van Park de Hoge Veluwe afgesproken. Marian was gezellig met mij mee als second shooter. Altijd zoveel leuker en het werkt ook prettiger omdat we zo op elkaar in gespeeld zijn en maar een half woord nodig hebben om elkaar te begrijpen. En voor het bruidspaar is het natuurlijk ook altijd fijn een extra helpende hand en extra foto's te hebben vanuit andere hoeken.
​Beide waren we ruim op tijd alleen stonden we blijkbaar alle twee bij een andere ingang. Rahman en Merel stonden aan de kant van de Otterlose weg en wij in Hoenderloo. Even een kleine miscommunicatie. En het meest stomme was dat ik mijn telefoon thuis had laten liggen (zoiets doe je dus maar 1x). Gelukkig is het vrij snel allemaal goed gekomen want om 13.40 kwamen ze aan rijden. Wauw!! wat zagen ze er alle twee prachtig uit. Gewoon een droomplaatje! Merel in een prachtige jurk met een hele mooie open rug en Rahman in een prachtig naturel/ grijs kleurig pak. Het paste zo perfect bij ze. we hebben even  overlegd en toen zijn we het park in gereden naar de eerste locatie. Al snel kwamen we op een prachtige open plek met hoog gras. Hier MOEST ik gewoon stoppen.

​Iets verderop kwamen we aan bij prachtige stijgers die midden in de natuur aangelegd waren. Ook weer zo'n plek die we echt niet over konden slaan, dus weer de auto uit.

​En als laatste locatie hebben we de plek gepakt met het slot op de achtergrond. Aan de zijkant was nog een prachtige dennenbos waar we ook weer een hele leuke serie met weer een andere sfeer neer konden zetten en zo zie je maar dat je op een kleine afstand heel veel moois kan doen. We dachten nog een leuk idee te hebben met glitters blazen, maar door de warmte (want het was die dag zeker 28 graden) en de wind die net iets de verkeerde kan op stond) vlogen de glitters zowel naar voren als naar achteren. Even een hilarisch moment. Gelukkig kregen we het redelijk goed weg en met nog een aantal de glitters in de haren en in de boezem zijn we gewoon verder gaan fotograferen. Gelukkig was er na de buitenserie nog even tijd om zich wat op te frissen op de hotelkamer zodat ze voor de ceremonie er weer op en top uit konden zien.

​Als laatste plek kwamen we bij een prachtige bloesem boom binnen in een veld met vergrijsd gras. Hakken uit, Allstars aan en hupaahhkeehhh. Heerlijk!! Dit zijn echt zulke droomplaatjes geworden. Merel en Rahman straalde, genoten van elkaar en poseerde waanzinnig goed. Heerlijk als je dan zoveel kan fotograferen.

​Na de buitenserie zijn Marian en ik naar de Woeste Hoeve gereden waar de gasten zich langzamerhand hadden verzameld. Wat zag iedereen er prachtig uit. Hip, mooi, ja echt GAAF! Merel en Rahman gingen nog even naar hun hotel en zouden ongeveer een half uurtje later aankomen. Hadden wij even tijd om wat te drinken, onze camera's klaar te maken voor de ceremonie en mooie sfeerfoto's te maken van hun vrienden en familie.
Om half 4 was het dan echt zo ver. Rahman en Merel waren intussen aangekomen, de gasten werden naar hun plaatsen gebracht (onder het prachtige prieel) en de muziek werd gestart. De ceremonie kon beginnen. Rahman kwam alleen aanlopen en kreeg een flinke Hi5 van zijn neefjes. En daarna Merel samen met haar vader, wat een prachtig moment. Het was een mooie ceremonie met een lach en een traan. Het licht was waanzinnig en het bruidspaar staalde van top tot teen. Wat hebben wij veel gave foto's kunnen maken. Heerlijk werken ook zo in de natuur met het prachtige gefilterde doek dat boven hun hing

​Na de ceremonie was het natuurlijk tijd voor taart en champagne ! Het feestje kan beginnen. De felicitaties en de prachtige cadeau's werden uitgedeeld, de heerlijkste hapjes kwamen op tafel en er hing meteen een super fijne sfeer. Tussen door nog een aantal groepsfoto's gemaakt en tegen 18.30 ging iedereen aan tafel en had ik een korte break. Marian was intussen naar huis gegaan want het laatste deel kon ik wel alleen en Marian moest snel haar koffers gaan pakken want ze hadden de vakantie al een dag opgeschreven voor mij zodat ze mee kon met dit huwelijk.