Onlangs werd ik benaderd door Sofie van drukwerknodig.nl met de vraag of ik het leuk zou vinden om één van hun producten te bestellen en te testen. Nou super leuk, dat wil ik natuurlijk wel!!

Vorig jaar had ik een mooie reeks van mijn meiden gefotografeerd en deze hadden nog steeds geen mooi plekje in ons huis gekregen. Dus dit was het moment om nog eens door de foto's te bladeren. Ik kwam bij deze foto, gewoon omdat ze hier volledig hunzelf zijn. Die opgetrokken neus van Puck, dat specifieke lachje van Vlinder, het ondeugende, maar ook tweeling zusjes 4-ever gevoel. En daarbij deze kleuren passen perfect op de muur en in ons interieur. Dus de keuze was gemaakt. Nu het product nog, dat maakte het al lastiger. Ik dacht eerst aan behang, maar daar ben ik toch vanaf gestapt omdat het dan zo definitief is, dit kan ik nog eens verplaatsen en een ander plekje geven.
De overige foto producten als plexiglas, hout, dibond en canvas, dat verkoop ik allemaal in mijn studio, dus ik was wel benieuwd naar iets nieuws en dat was foto op textiel poster.

Het kwam mooi verpakt binnen en ik was verrast over de mooie kwaliteit van de magneet latten die er bij zaten. Je krijgt het doek dus los opgerold geleverd, met daarbij 4 losse latjes die aan elkaar te bevestigen zijn via magneetjes en zo op elkaar klikken.
Je kan de poster dus makkelijk op tafel leggen en ze dan eraan bevestigen. En zitten ze scheef, kan je het makkelijk aanpassen.

En toen was het tijd voor de firstlook. 

Ik ben hier zo niet goed in.... maar het moet gewoon.
Ik wil verder groeien met d-eYe photography en niet stilstaan. DOING THE DREAM!
Dit kost tijd en het komt helaas niet aanwaaien.

Dus ik heb een moeilijk besluit genomen en dat is dat ik voor dit jaar (dus voor 2021) géén nieuwe fotografie opdrachten meer ga aannemen. Ik sta tot 1 november vol geboekt. En daarna heb ik een groot kruis in mijn agenda gezet en ga ik mij 2 maanden storten op mijn bedrijf en vooral op de nieuwe fotostudio van d-eYe.

Ik besef mij maar al te goed dat dit echt een luxe probleem is. En ik heb dit nog niet eerder meegemaakt. Maar het maakt mij ook onrustig, want ik wil liever geen nee zeggen, maar het kan gewoon niet anders.
Ik wil kwaliteit afleveren, mijn bedrijf vernieuwen en naar een hoger niveau trekken. Voor mijzelf sta ik stil (ook al werk ik kei-hard). In plaats van aan mijn bedrijf te werken heb ik de afgelopen jaren vooral in mijn bedrijf gewerkt.
En dat is okay, maar er moet ook vooruitgang geboekt worden. Nieuwe stappen, nieuwe ideeën uitwerken. En dat lukt niet als je altijd maar door gaat.

De verbouwing van de nieuwe studio gaat nu vlot en dat betekend ook dat ik nu keuzes moet gaan maken hoe ik het wil inrichten. Mij wil storten straks op de afwerking, het concept goed wil gaan uitwerken. Daarnaast moeten de fotografie brochures aangepast worden, moet de website nodig een update hebben. Want een fotografie bedrijf runnen is helaas niet alleen leuk foto's maken. Nee dit is helaas maar 25% van de job. Er komt zoveel meer bij kijken (ik zal hier ook een keer een blog over schrijven). 

En dan wil ik zelf ook nog graag goeien en leren. Ik heb een x aantal cursussen die ik graag in de wintermaanden zou willen volgen. En als je wil leren, moet je daar ook tijd voor vrij maken.

Dus lieve lieve klanten, het spijt mij dat ik momenteel "nee" moet zeggen, ik geen ruimte meer heb, maar ik hoop dat jullie het ook begrijpen en volgend jaar sta ik met alle liefde voor jullie klaar om weer te gekke foto's te maken.

Natuurlijk staat mijn agenda voor volgend jaar gewoon open, ben ik gewoon bereikbaar via mail en telefoon en gaan alle geplande shoot en trouwerijen uiteraard door. 

En wie weet loopt alles vlotjes en bedenk ik mij in december om spontaan nog een mini-shoot dat te organiseren. Ik weet het nog niet. Mocht dit zo zijn, dan zal ik dit uiteraard meteen delen.

Dank je wel voor jullie begrip !

Liefs Daniella
​d-eYe photography

​

Ik loop weer zo gigantisch achter met mijn blogs. Dat ik deze week besloten heb om er eens goed voor te gaan zitten en iedere avond aan een blog ga werken, zodat ik weer het één en ander kan posten en met jullie kan delen want ik heb afgelopen jaar weer zoveel mooie trouwerijen en zoveel mooie mensen mogen fotografen. 

Zo ook het prachtige "sprookjes" huwelijk van Frank en Joyce. Ik weet nog dat ik thuis kwam en mijn foto's aan het inladen was, dat mijn dochtertje bij mij kwam staan en zei:
"mama, wauwww Ariel bestaat echt!"
Op een prachtige zonnige dag in augustus reden Tamara (mijn secondshooter) en ik gezellig samen naar Enschede. Tamara starte de dag bij Frank, de bruidegom thuis en ik ben doorgereden naar het huis van Joyce haar moeder waar Joyce op dat moment zich klaar aan het maken was voor de grote dag. Wat zag ze er prachtig uit... en inderdaad Ariel stond gewoon voor mij. Een prachtige bruid met rood haar en een sprookjes-achtige jurk. En wat was ze aan het stralen !!

Daar hebben we natuurlijk mooie foto's gemaakt van het aantrekken van de jurk, de details van jurk, schoenen, sierraden, trouwkaart ect.

En toen was het moment daar... op naar Landgoed De Wilmersberg, want daar zouden Frank en Joyce elkaar voor het eerst ontmoeten. Super romantische, want de firstlook was ook echt pas bij de ceremonie.
Haar moeder was bij haar en bij het landgoed stond haar vader haar al op te wachten om haar naar het prieel bij de ceremonie te brengen.
Een prachtige loop route waar wij genoeg tijd hadden en foto's te schieten. Ook wel fijn als je met twee fotografen bent. Want ik kon mij weer mooi op de bruid richten terwijl Tamara al op de ceremonie plek was bij Frank en de gasten.

Wat een glimlach en wat straalde ze, toen ze elkaar voor het eerst zagen. Prachtige emotionele momenten om nooit meer te vergeten. 
Het was een mooie persoonlijke ceremonie. Mede omdat Frank zijn vader de babs was. Hoe leuk je eigen vader als trouwambtenaar. Dit is zo persoonlijk. Met een lach en een traan, maar vooral met heel veel lachen.

Na de ceremonie was het tijd voor felicitaties, knuffels, proost en een fantastische taart.
En daarna zijn wij samen met het bruidspaar er tussenuit gepiept om een mooie fotoreportage te maken.
Het licht was waanzinnig, het bruidspaar straalde en genoot en we hadden ook nog eens de luxe van twee assistenten mee. Dus Tamara en ik konden volop fotograferen en dat hebben ze geweten.
Soms iets te enthousiast, haha. Soms vergeet je als fotograaf dat er ook wel eens filmpjes gemaakt worden "behind the scenes beelden".
Wat hebben we gelachen tijdens het afsteken van een rookfakkel. Je hebt natuurlijk maar een paar seconden met zo'n rookfakkel en dan wil je zoveel mogelijk toffe beelden schieten. Maar omdat het een rode rookfakkel was en hij ook best veel rook gaf, moesten ze rennen. Nou hilarisch hoe ik heb zitten roepen dat ze moesten rennen. Eigenlijk moet ik eens vragen of ik dat filmpje mag hebben. 

Na de fotoshoot zijn we de groepsfoto's gaan maken. Wat ook heel soepel en fijn verliep. Wat een gezellige groep mensen.

Het was natuurlijk nog steeds corona-tijd en feesten dat mocht nog niet. Maar Frank en Joyce hadden er voor gekozen om heerlijk luxe te dineren met hun gasten en wij mochten ook blijven eten. 
Tamara en ik hadden een romantisch tafeltje voor twee en konden zo alles goed in de gaten houden zodat we tussen door alle mooie en belangrijke momenten konden fotograferen. Hoe luxe, werken en dan ook nog eens FAN-TAS-TISCH eten, want het was echt zo verfijnt en heerlijk. We hebben echt genoten.
En als klap op de vuurpijl kregen we ook nog eens een hele mooie doos luxe bonbons mee naar huis. Zo ontzettend lief allemaal !

Ik verwonder mij er de laatste tijd best vaak over dat er zoveel prijs shoppers zijn. Bruidsparen, maar ook families die eerst naar de prijs kijken in plaats van wat ze er allemaal voor krijgen en in welke kwaliteit.... en ik moet zeggen, dat is best lastig. Er zit namelijk zo ontzettend veel verschil tussen diverse fotografen, wat ze leveren en in welke kwaliteit ze leveren.

Want hoe zet je je nou goed in de markt. Alleen op een prijs kan je niet afgaan. En ik weet dat ik mij onderscheid van andere fotografen en de service en kwaliteit die ik lever.

Prijzen en geld blijft een lastig iets. Maar ik heb alles wel overwogen berekend en ik weet dat wat ik lever het dubbel en dwars waard is wat je er voor krijgt.

Bruidsparen geven duizenden euro's uit aan styling, decoratie een fantastisch luxe mooie taart, een mooie trouwauto. Maar uiteindelijk hebben ze voor een fotograaf maar een budget van bijvoorbeeld € 1500,00 en dan willen ze het liefst voor dat bedrag ook nog een album.

Als je zoveel geld uitgeeft aan een mooie jurk, de perfecte locatie, een fantastische styling aan bloemen, decoratie, misschien wel een wedding planner ect. Waarom ga je dan besparen op "iets" wat eigenlijk het meest waardevolle is van dit alles.
Want de foto's zijn de enige herinnering die je straks nog tastbaar in je handen hebt van deze dag. 

En dat geldt ook voor zwangerschap of newborn fotografie.
Het is prijzig, dat geef ik zeker toe, maar er zitten ook zoveel uren werk in, dat het ook echt niet goedkoper kan.

Om jullie een klein beetje mee te nemen in mijn job als fotograaf zal ik proberen om het uit te leggen wat er allemaal bij een fotoshoot komt kijken. Want ik snap als leek dat je bij dit soort dingen helemaal niet stil staat.

Heel veel mensen denken " je hoeft toch alleen maar op het knopje te drukken, de momenten vast te leggen en kaartje in je computer doen en klaar.
Nee, helaas.... was dat maar zo.

Het fotograferen is eigenlijk maar zo'n klein onderdeel van het hele proces.
Als eerste hebben we per mail of telefonisch contact voor vrijblijvende informatie. Daarna plannen we een datum voor een gesprek. Bij bruiloften zit je vaak 1 1/2 uur om de dag door te nemen. Albums door te bladeren ect.
Dan moet er een offerte gemaakt worden, heb je weer mail contact en meestal ben je ook nog druk met het voorbereiden van een moodboard voor de shoot.

Voordat ik een newborn of trouwreportage moet fotograferen zorg ik dat ik goed voorbereid ben. Voor een newborn in de studio staat alles klaar, is de kachel opgewarmd. Staat er wat lekker klaar. Intussen zijn mijn camera's en lenzen schoongemaakt, batterijen opgeladen, alle kaartjes geformatteerd. 

In de studio heb ik flink geïnvesteerd in spullen die jullie mogen gebruiken tijdens de shoot. Denk aan newborn props, mutsjes, mandjes, achtergronden, kleding ect.

Bij een trouwerij zorg ik ook dat alles tip top in mijn camera tas zit. 
En even tussen neus en lippen door - drie body's, diverse lenzen, goede flitsers-  daar heb ik ook een investering van bijna €15.000 in moeten doen.

Dan gaan we er een hele toffe reportage samen van maken. Bij thuis komst duik ik meteen achter mijn computer om een back-up te maken van mijn RAW bestanden (zodat daar niets mee kan gebeuren) en dit komt niet alleen op mijn computer te staan. Nee ik heb ook een cloud abonnement (wat geld kost) en twee dure NAS systemen waar ze ook op komen te staan. 

Dan ga ik de foto's uitzoeken en selecteren. Na het uitzoeken gaan de foto's door Lightroom en ga ik alle foto's 1 voor 1 nalopen en nabewerken in de stijl en sfeer die ik graag wil in mijn beelden. Dit werkt helaas niet zoals de instagram filtertjes die je er even overheen kan gooien. Nee, alles gebeurt heel nauwkeurig. Schaduwen, contrasten een preset eroverheen om net die bepaalde sfeer te krijgen. En bepaalde foto's worden zelfs nog extra nabewerkt in photoshop (denk aan oneffenheden wegwerken, storende objecten, huidjes zachter maken van babytjes ect).

Met een trouwerij ben ik hier zeker 1 tot 2 volle dagen mee bezig en met een newborn zwangerschapsessie ect, zeker nog 3 tot 3 1/2 uur.

Dan worden de foto's omgezet in JPG en slaan we ze op in een map. Ook deze krijgen weer een back-up.
Na een extra controle worden ze in een gallery geplaatst. (Waar ik jaarlijks ook een flink bedrag voor moet betalen).

Dan krijgen jullie van mij een mail dat jullie de foto's kunnen bekijken en de extra informatie hoe nu verder.

Bij een trouwerij stopt het hier niet, nee dan ga ik aan de slag met het ontwerpen van het album. En dit is niet even een programma waar ik alle foto's in zet en die dan zelf een ontwerp maakt. Ik ontwerp ze pagina voor pagina en kijk heel goed naar de verhaal lijn, de kleuren en de lay-out. Voor het maken van het album ben ik vaak ook een volle dag bezig. Als het ontwerp klaar is, maak ik een PDF en krijgen jullie van mij een digitale proef. Hierin kunnen jullie nog dingen of foto's veranderen (indien gewenst). Ik doe de aanpassingen en als dan de proefdruk goed is, dan ga ik het bestellen bij mijn vaklab. 

Na 3 weken krijg ik jullie album binnen. Deze controleer ik nauwkeurig, pak ik mooi in voor jullie en dan of ik verstuur hem of jullie komen deze gezellig bij mij ophalen. We kletsen nog even na en ik zorg dat alle foto's op een luxe USB staan. Zodat jullie deze ook als extra back-up hebben naast de gallery.

Dus zo zie je maar " het is niet alleen maar op het knopje drukken" Dat knopje zorgt dat het beeld vastgelegd wordt, maar de rest doe ik. Ik denk na over de juiste belichting, ik denk na over de juiste composite, ik zorg dat de foto's veilig weg geschreven worden, ik zoek de mooiste foto's uit en zorg dat jullie foto de juiste nabewerking krijgen. Zodat de foto's mijn stijle, mijn exclusiviteit en mijn kwaliteit krijgen. Dat waar jullie voor gevallen zijn...  

Ik hoop dat ik jullie een klein beetje mee heb kunnen nemen in hoe ik aan mijn prijzen kom en dat het echt geen vetpot is. Maar dat het waardige prijzen zijn voor wat je krijgt en hoeveel uren werk er in gestoken wordt.

Daarnaast heb ik zorgvuldig mijn vaklabs uitgezocht waar ik mee wil werken en waar ze de kwaliteit leveren die ik aan jullie wil geven.

Liefs,

​Daniella

12 september was het dan eindelijk zo ver... de prachtige bruiloft van Frans en Jolanda. Eigenlijk zouden ze elkaar in mei al het " ja-woord" geven. Maar helaas bracht COVID19 roet in het eten en besloten ze hun huwelijk te verplaatsen.

In augustus zijn we samen op een avond nog op pad geweest voor een prachtige loveshoot. En wat hadden wij een geluk. 1x uit moeten stellen door noodweer ( maar toen hebben we gezellig in de studio de bruiloft door besproken) Een paar dagen daarna kon de loveshoot dan toch gelukkig door gaan. Was nog spannend, want toen wij aan het shooten waren bleek het hier en daar alsnog flink raak geweest te zijn met het weer. Overstromingen, bliksem inslag en flinke storm, maar wij hebben het droog gehouden met als cadeautje prachtige luchten in de verte. Soms mag je ook wel een beetje geluk hebben toch? Het was fijn om elkaar al wat beter te leren kennen voor de bruiloft, werkt toch echt een stuk prettiger op de dag zelf. Je kletst, wandelt, fotografeert en er komen gewoon fijne gesprekken. Waardoor je heerlijk ongedwongen kan werken.

Maar goed, terug naar 12 september.

Er is gewoon een blog verdwenen. Ik snap er helemaal niets van. Nou ja, dan gaan we gewoon opnieuw beginnen.

Wat een jaar was dit?
Van helemaal niets (en dan bedoel ik, niet mogen werken/ fotograferen door de eerste Corona golf) tot ineens volle bak (wat ik eigenlijk niet had verwacht). Want ondanks dat 50% van mijn trouwerijen is verschoven naar volgend jaar heb ik toch nog 11 huwelijken mogen fotograferen dit jaar.
De eerste was heel raar, ik was zelfs zenuwachtig, want wat kon ik verwachten. Zou het niet te afstandelijk worden. Kan ik overal nog wel goed bij, kan ik nog wel creatief genoeg zijn. Maar al dat alles viel 100% mee. Tuurlijk je moet even op een iets andere manier gaan werken en je bent wel iets meer op je hoede. Maar je gaat op een andere creatieve manier te werk. Met andere lenzen werken waardoor het toch knus lijkt (want tja in gemeente huizen blijven natuurlijk wel de stoelen 1 ,5 meter uit elkaar staan.

Wat ik ook heb gemerkt is dat mensen steeds creatiever met de 1,5 samenleving om gaan. Met felicitaties, met groepsfoto's, de locaties waar ze gaan trouwen. En dat is echt heel leuk. Ik vond ook dat ondanks de 1,5 meter bruiloften intiemer waren. Minder mensen, maar het bruidspaar had wel veel meer quality time met hun gasten. Het was relaxter en meer tijd voor elkaar. Dat was eigenlijk heel mooi want bruiloften kunnen soms heel hectisch zijn. Dat men te veel in 1 dag propt, of teveel gasten hebben uitgenodigd waarbij ze niet eens tijd hebben gehad om iedereen even te spreken. Of van het ene moment al in het ander overlopen zonder even relaxt te zitten, te borrelen en bewust van elkaar te genieten.

Dat was nu anders.. 

In juli mocht ik het huwelijk van Alex en Mandy. Twee lieverds en het was zo'n leuke dag.
De dag starte in Epe bij Alex zijn ouders thuis. Daar was Alex zich aan het klaar maken voor de grote dag. Altijd leuke momentjes als de telefoon gepakt moet worden om een stropdas te strikken. Eigenlijk zouden ze een mini-cursus moeten geven aan de bruidegommen als ze een pak kopen. Maar goed, voor ons als fotograaf is het altijd wel weer fijn omdat je wat meer tijd hebt en hilarische plaatsjes kan schieten. Tussen door nog wat mooie sfeerbeelden en detail foto's gemaakt en toen op naar Mandy. 

Mandy was in hun eigen huis. Gezellig samen met haar zusje, mama en haar katten. En ohhh wat zag ze er fantastisch mooi uit. De katten vonden het maar wat interessant vrouwtje in een witte jurk. Toen Mandy klaar was zijn we naar de boerderij van haar vader gereden waar Mandy en Alex elkaar voor het eerst zouden zien.

Toen op naar Heerde waar we in de prachtige bossen de loveshoot hebben gefotografeerd. Het voelde eerst nog beetje onwennig voor ze, maar even gek doen, wat actie erin en ze waren om. Ach het is ook raar als je ineens intiem een knuffel aan elkaar moet geven als daar camera's op staan. Maar het ijs was snel gebroken en wat was het een gezellig en leuk moment. Heel ontspannen, gelachen, gekletst, nog beetje regen op ons gekregen, maar wat kan het schelen. Het is zoals het is.... 

Intussen klaarde het op en was de tijd alweer voorbij. Iedere shoot vliegt voorbij. Tijd om richting Busloo te rijden waar de rest van de dag (ceremonie en feest) plaats zou vinden. De Middelburg is een prachtige oude boerderij midden op een soort schiereilandje in het kleine plaatsje Busloo. En naast de Middelburg zit de te gekke brodazz beachclub met stretch tenten, steigerhouten lounge banken, een bar, lichtjes en super gezellige aankleding. Dat kan je echt heerlijk zitten in de zomer en feestjes kan geven.

Alle gasten stonden al klaar om het bruidspaar te ontvangen. De "babs" nam ze mee en alle gasten werden naar hun plaatsen verwezen. De muziek ging aan en de ceremonie kon beginnen. Prachtige ceremonie met een lach en een traan... heel persoonlijk en ook lekker veel humor. Ik hou er van. En ook heel goed te doen om alles te fotograferen want op een mega groot grasveld met het water op de achtergrond vond de ceremonie plaats. Beter kan je het niet hebben. Zo loop je niet in de weg en kan je vanuit alle hoeken fotograferen.

En toen... tijd om alles lekker los te laten... PARTY TIME!
Taart, proost, wijn, bier, gezelligheid, muziek, lekkere hapjes, BBQ, dessert buffet en weet ik veel wat allemaal nog meer.
Een heerlijke festival sfeer en als jullie denken HUH waar is CORONA in dit verhaal?
Met telelens kan je hele mooie sfeer beelden maken en kunnen foto's vertekend overkomen. Waar het nu lijkt dat mensen heel dicht tegen elkaar aan staan was netjes afstand. 

En tuurlijk... de knuffels waren er wel van de papa en de mama's. Maar wie wil dat nu niet als zijn of haar dochter trouwt en je hebt al maanden geen knuffel meer aan elkaar kunnen geven.

Alles was heerlijke in de buitenlucht. Overal stond desinfectie en verder hielt iedereen zich heel netjes aan de regels. En voor de avondgasten en de felicitaties hadden we iets super origineels verzonnen.
De gasten konden een plastic handschoen eentrekken en het bruidspaar en hun ouder verwelkomde hun gasten met knijp handen op gepaste afstand. Hilarische beelden en wat had iedereen een lol en de slappe lach. Normaal vind ik felicitatie foto's onzin, wat doe je er mee en je fotografeert vaak tegen iemands rug aan. Maar dit keer pakte het heel anders uit. HEERLIJK !

Festival wedding
Epe
Heerde
Fotoshoot in het bos
Buitentrouwen
Brodazz beachclub
Hofstede de Middelburg
Busloo
Corona huwelijk
Fotograaf Gelderland
Bruidsfotografie
Huwelijksreportage

Ruim drie weken geleden mocht ik deze twee lieverds fotograferen en wat was het een leuke gezellige en toffe avond. En wat hadden we een waanzinnig mooi licht! Aan het begin van de avond was het nog best een beetje bewolkt, maar langzaam begon het zonnetje er door heen te breken en hadden we zelfs een prachtige zonsondergang.

Marianne en Wouter zouden eigenlijk in mei gaan trouwen tot de Corona crisis uitbrak en zij hebben besloten dat ze niet op deze manier het feest van de liefde wilde vieren. Dus na wikken en wegen zat er niets anders op dat hun huwelijk een jaar uit te stellen (wat ik echt heel goed kan begrijpen). Om toch een beetje een feestje te kunnen vieren mocht ik een mooie loveshoot van ze maken en zouden ze op hun "officiele trouwdag" een website online zetten met de aankondiging van hun nieuwe trouwdatum en met nog veel meer leuke in's en out's. Super origineel en leuk natuurlijk.

Tja, en verder kan ik alleen maar zeggen WAUW, wat een leuke shoot, wat een leuke koppel en ook super fijn dat we elkaar wat beter hebben leren kennen die avond. Dit werkt zoveel prettiger op de trouwdag zelf. Je weet wat je nu aan elkaar hebt, je kent elkaar een klein beetje meer en  ze weten mijn werkwijze. Ik kijk nu al uit naar hun grote dag! Dan gaan we er weer wat moois van maken.

Is het geen schatje?

Vorige week had ik weer een cadeautje in mijn studio. Deze stoere knapperd en hij heeft ook nog eens een hele toffe naam "James".  Zoals jullie inmiddels misschien wel weten ben ik echt dol op baby'tjes met donkere haartjes. Ik weet niet waarom.. misschien omdat mijn meiden heel lang kaal zijn geweest. Maar ohwww wat een droppie en wat deed hij het goed. Hij heeft echt geen een keer gehuild. Vond alles prima en ging ook nog eens heel lief slapen op een gegeven moment. Dus we hebben echt een hele mooie serie kunnen neerzetten. Helaas had zijn zusje er iets minder zin in.. althans ze is gewoon nog te klein en te speels om stil te zitten en samen te poseren met haar broertje. Ach, soms moet je kinderen ook kind laten zijn en werkt het niet op te dwingen. Dus we hebben apart van elkaar maar een paar mooie foto's gemaakt. Hebben papa en mama toch nog een mooi aandenken.

Het is wel even anders fotograferen in de corona-tijd. Ik heb in de studio natuurlijk wel wat maatregelen genomen en wil zo schoon en hygiënisch mogelijk werken. Tijdens het fotograferen van een newborn baby werk ik ook met een mondkapje op, gewoon voor de zekerheid omdat ik niet altijd die 1 1/2 meter met dit soort sessies kan hanteren.

Het merendeel vraag ik natuurlijk aan de ouders of zij mij willen helpen, geef ik op gepaste afstand aanwijzingen, maar soms wil je het baby'tje even fine tunen door beentjes, handjes ect goed te leggen. En dan kom je gewoon dichterbij. Alles gaat natuurlijk in goed overleg en iedereen MOET gezond zijn. ​